جایگاه حقوقی بیت کوین در قوانین ایران

ماده 2 قانون عملیات بانکی بدون ربا مقرر داشته است یکی از وظایف نظام بانکی انتشار اسکناس است و با توجه به بیان قانونگذار به نظر می رسد هر چیزی که خارج از نظام بانکی منتشر شده باشد را پول قلمداد نمی کند. از طرفی قانون آیین دادرسی مدنی پول خارجی را به عنوان خواسته دعوا پذیرفته است. این موضوع بیانگر این است که ارز خارجی پول تلقی می شود همچنین بر اساس قانون پولی و بانکی کشور یکی از دارایی های ارزی اوراق و اسناد بهادار خارجی است که قابل تبدیل به ارزهای مورد قبول بانک مرکزی است.

از طرفی خسارت تاخیر تادیه فقط به پول داخلی تعلق می گیرد. به نظر می رسد ماهیت پول در نظام حقوقی ایران بسیار مشتت است و قانونگذار نگاه یکسان و ثابتی از ماهیت پول ندارد. در حقوق بین الملل خصوصی نیز بحث ارز خارجی مشمول اموال نمی شود و این بیانگر این است که ارز خارجی نوعی اعتبار است که منشا آن دولت صادر کننده پول است.

اگر ارز خارجی را با این که پشتوانه حاکمیتی دارد نتوان پول تلقی کرد پس به طریق اولی بیت کوین که نهادی بدون پشتوانه هست را نمی توان پول دانست. بیت کوین به عنوان یک پدیده جدید باید در قوانین پیش بینی شود و جایگاهی مانند ارز خارجی داشته باشد و این موضوع که انتشار وکنترل آن در ید دولت نیست نباید دلیلی بر عدم ارزش بیت کوین باشد.

هم اکنون در سه کشور آمریکا، آلمان و چین سطوح اجرایی بیت کوین با تنظیم مقررات حل و فصل شده است. پذیرش بیت کوین در نظام حقوقی ما این مزیت را دارد که نقل و انتقال پول در سطح بین المللی وابسته به نظام سوئیفت و حاکمیت چند کشور قدرتمند نباشد و مسلما تحریم نظام بانکی کشور با پذیرش این پدیده جدید بی اثر خواهد شد.